genetic differentiation - გენეტიკური დიფერენციაცია
არსებითი სახელიგანმარტება
გენეტიკურ განსხვავებათა დაგროვება იზოლირებულ ან ნახევრად იზოლირებულ პოპულაციებში.
გენეტიკურ განსხვავებათა დაგროვება იზოლირებულ ან ნახევრად იზოლირებულ პოპულაციებში.
ამა თუ იმ გენის დეფექტით გამოწვეული მემკვიდრეობითი დაავადება.
ამერიკის შეერთებულ შტატებში ყველაზე უფრო გავრცელებული ლეტალური გენეტიკური დაავადება კისტური ფიბროზია, რომელიც ევროპული წარმოშობის ამერიკელებში ყოველ 2500-ე ადამიანში ვლინდება, მაშინ, როდესაც ის საკმაოდ იშვიათია მოსახლეობის დანარჩენ ნაწილში.
გენეტიკური განსხვავებანი ერთი სახეობის ინდივიდთა შორის; ბიომრავალფეროვნების ერთ-ერთი დონე.
გენეტიკური მრავალფეროვნება ბუნებრივი გადარჩევის მოქმედებისთვის ნედლ მასალას იძლევა.
გენების სიხშირეთა შემთხვევითი ცვლილებანი პოპულაციაში.
იზოლირებული პოპულაცია ბუნებრივი გადარჩევისა და გენეტიკური დრეიფის შედეგად ვითარდება.
ამა თუ იმ გენეტიკური თვისების ან ფუნქციის მქონე სტრუქტურა ან ორგანიზმი: ქრომოსომა, პლაზმიდი, ვირუსი, დნმ-ის თანმიმდევრობა და მისთანანი.
გენეტიკურ ელემენტს, რომელსაც შეუძლია რეპლიცირება როგორც ბაქტერიული ქრომოსომის ნაწილს, და ასევე დამოუკიდებლადაც, ეპისომას უწოდებენ.